SENİNLE HER MEVSİM BAHAR ÖĞRETMENİM



Bir gün dersem ki, ben öğretmenim

Kalemimin mürekkebi alın terindir. Vedalaşıp gidersem öğretmenim

Unutmayı unuturum da, unutmadığım

Kalbimdeki en güzel yerindir. Bir gün adımı soranda çocuklarım

Kendimden önce senin adını söylerim

Solmadan açabiliyorsa köpre tomurcuk, Uğrunda harcanır boncuk boncuk, Yine de bitmez öğretmenim var derim



Güllerin güzelliğini göstermeden önce

Gülşenin vurulduğu tebessümünü anlatırım

Her zil çalışında önce sen gelirsin aklıma

Senden incecik bir ışık gelir şiir şiir

Ben susarım, yine sen konuşursun gönlünce. Bir gün dersem ki ben öğretmenim

Sen güneş kadar uzakta bile olsan

Her bakışımda gülümseyişini görürüm

Işıksız açmazmış çiçek, gelmezmiş bahar

İnan seninle her mevsim bahar öğretmenim. Yılmaz İMANLIK