Mahcup / Mahcub
🔹 Anlamı: Utangaç, sıkılgan, mahzun; yaptığı bir şeyden dolayı utanmış durumda olan. 🔹 Köken: Arapça ḥacb (utanma). Cümlede kullanım örnekleri:
Öğretmeninden övgü alınca mahcup bir gülümsemeyle başını eğdi. Yanlış anladığını fark edince mahcup oldu. Yardım ederken teşekkür edilince mahcup bir ifadeyle “Rica ederim” dedi.